Sabır… Kelimeyi söylerken bile bir miktar duraksama ihtiyacı duyuyorum. Anlamı ağır. Sözlük anlamına baktığımda da tartışmaya açık karşılıkları var. Olacak ya da gelecek bir şeyi telaş göstermeden beklemek, öfke doğuracak bir şey karşısında bile öfkelenmeme durumu ve acı, yoksulluk, haksızlık gibi üzücü durumlar karşısında, ses çıkarmadan onların geçmesini bekleme erdemi olarak üç farklı ama kesişen…
“Yalnız” yanında başkaları bulunmayan tek başına olan; “yalnızlık” ise yalnız olma durumu ve kimsesizlik olarak tanımlanıyor. Kelime anlamlarını okurken bile içimizi burkan, bizi yaralayan bir kelime yalnızlık kelimesi. Bir bakıma da doğrudur bu hislere sebep olması. Kimse uzun süre tek başına kalmak istemez. Bazen şaka yollu “boğazına lokma takılsa bir sırtına vuranın olmalı” deriz. İnsan…
“Başımı yastığa yeni koymuş gibi kalktım bugün yataktan. Çok garip… Sanki henüz az önce uyumak için yatağa uzanmış gibi hissediyorum kendimi. Oysa on saattir uyuyormuşum. Yine uyanmanın pek anlamlı olmadığı bir sabah, göz kapaklarımın da açılmak konusundaki düşünceleri aynı… Fazla uyumak düşünmemek için iyi oluyor ama yarattığı bu vücut ağırlığı insanı zorluyor. Sanırım uyudukça daha…
İnsan ruhunun da sonbaharları oluyor. Zaman zaman hepimiz kendimizi hayat enerjisi tükenmiş sonbahar yaprakları gibi hissediyoruz. Düşüyoruz ve rüzgârda oradan oraya savruluyoruz. Birçok sebebi oluyor zayıf düşmemizin. Bazen uğraşıp çabalayıp, ama sonunda başaramadığımız işlerimizde yaşadığımız hayal kırıklıklarında düşüyoruz mesela. Hayatta çok istediğimiz şeyler için çabalıyor, kendimize göre onlara ulaşabilmek için bir rota çiziyor ve inandığımız…
Nasrettin Hoca’ya sormuşlar:– Kimsin?“Hiç” demiş hoca. “Hiç kimseyim.” Dudak büküp önemsemediklerini görünce bu defa Hoca sormuş:– Sen kimsin?“Mutasarrıf” demiş adam kabara kabara. “Sonra ne olacaksın?” diye sormuş Hoca.– Herhalde vali olurum.– Daha sonra?– Vezir– Daha daha sonra ne olacaksın?– Bir ihtimal sadrazam olabilirim.– Peki, ondan sonra?Artık makam kalmadığı için adam boynunu büküp son makamını söylemiş:…
Doğruyu söyleyemedim. Ben yapmadım dedim. O yaptı dedim. Benim yerime ona ceza verdiler… Hava buz gibiydi. Yanından geçip gittim. Titriyordu. Durup yardım edebilirdim, kim bilir ona ne oldu… Dinlemeden, gerçeği öğrenmeden önyargıyla onu suçladım. Aslında haklıymış. Kalbini kırdım… Araba çarpmıştı. Yol kenarında duruyordu. Yaşıyordu. Veterinere götürebilirdim. Ama yola devam ettim… Kimse görmedi, kimse bilmiyor. Kim…
Aşk… Neden mi coşkuluyum, neden mi hep aşığım… Çünkü kendimi sevmeyi öğrenmem tam 30 yılımı aldı… O yüzden artık çok fazla dert etmiyorum başkalarının benim hakkında düşündüklerini.. .Önce kendini sevmeyi öğrenmeli insan…Olduğu gibi her şeyiyle, zaafları, hataları, kusurları, eksiklikleri ya da fazlalıklarıyla…Bunu yapabildiğinde ise; Aşık olmalı…Gökyüzüne, ağaçlara, sokak kedilerine, çocuklara, toprağa, renklere…Görmek isteyene çok güzellikler…
İlginç kelime aslında… Günün aydın olsun demek mi? Herkes kendi uyanışıyla yaşıyor değil mi gününü? Peki, herkesin günaydını aynı günaydın mı? Ne kadar insan gerçekten o güne başlamak isteyerek kalkıyor bilmiyorum. Kafanı kaldırdığında tertemiz bir gökyüzüne kafanı uzatanlarla, gri ve kirli bir gökyüzüne uzatanlar aynı coşku ile başlayabilirler mi güne… Sonra güne başlamanın da bir…
Çevrenizde herkesten daha fazla gülen insanlar hakkında ne düşünüyorsunuz? Genelde toplumda fazla gülen insanlar nedense dertsiz, hafif ya da ciddiyetten uzak kabul ediliyor. Çokça duyduğumuz sözler bunlar. “Derdi yok ki güler tabi… Hiç ağırbaşlı ve ciddi değil, ne kadar hafif bir insan…” Oysa kendimizi zorlamadan hatırladığımız tüm insanların; gülümsemesi bol insanlar olduğunu fark ettiniz mi…
Birkaç gündür yeni bir yıla başlamanın insanlarda yarattığı duyguları düşünüyorum. Çocukken hafızalarımızda kalan; ailenin yan yana gelmesi ve hep beraber yenen yemekte sohbetlerin yapılmasının mutluluğu, ya da açılacak hediye paketlerinin verdiği heyecanken; yaş ilerledikçe farklı anlamlar ifade etmeye başlıyor.Aslında bizler için; bazı şeyleri geride bırakarak yeni bir sayfa açma isteği, sadece yeni bir yılın karşılanması…